Vanmiddag kon ik wel huilen van blijdschap want Jelle ging uit zichzelf iets eten!
Ik had kip gekookt met wat macaroni erbij.
Het gaat iets beter met Jelle, we moeten straks wel weer worstelen om zijn pil naar binnen te krijgen.
We zien deze nacht wel met vertrouwen tegemoet gelukkig.
Jemig Corrie ...kan me voorstellen dat het huilen je nader stond dan het lachen.
Maar wel fijn dat Jelle begint te eten, ik hoop dat hij weer snel de oude is.
Het gaat de goede kant op met Jelle. Hij is veel levendiger en eet weer goed. Twee maaltijden nog met rijst en kip.
Hij loopt ook weer goed buiten en zijn ontlasting wordt steeds steviger.
Wij zijn superblij!
wat een opluchting moet dat voor jullie zijn.
